'Mijn keuze voor de Pabo was de beste beslissing die ik als volwassene heb gemaakt'

'Ik heb sociale geografie gestudeerd en ben daarna een paar jaar kaartenmaker geweest bij het kadaster, maar mijn afdeling moest inkrimpen. Dat was een geluk bij een ongeluk. Acht uur per dag achter een pc zitten was eigenlijk niets voor mij en nu had ik de kans om iets anders te doen. Ik kwam heel snel bij de Pabo uit. Mensen in mijn omgeving, zeker die mij al lang kennen, waren niet verbaasd. Als jongetje al vond ik het heerlijk om weetjes op te zoeken en hierover te vertellen aan groepjes kinderen.'

'In 2016 ben ik begonnen met de tweejarige Pabo voor zij-instromers die al een bachelor- of hbo-diploma hebben. Die twee jaar waren een mooie tijd. Leuk om samen te studeren met zoveel verschillende achtergronden. Het voegt wat toe. Mijn geografische achtergrond helpt veel tijdens de lessen. Zo ben ik met de kinderen de binnenstad ingelopen en heb ze verteld hoe alles eruit zag in de tijd van de bevrijding van de stad. Fantastisch als leerlingen zo aan je lippen hangen.'

'Ik heb de leukste herinneringen aan de muziek- en toneellessen op de Pabo. Heel veel gelachen. Docent Loes Heitling was ontzettend knap in het motiveren van ons 'oudjes' om ons over allerlei reserves die je als volwassene hebt heen te zetten.'

'Wees altijd jezelf was één van die dingen. Kinderen hebben heel snel door als je jezelf niet bent. Dat was in het begin bij invalwerk best lastig want je wil zo snel mogelijk controle en heb je gauw de neiging nors te doen en zo zit ik niet in elkaar.'

'Mijn keuze voor de Pabo was de beste beslissing die ik als volwassene heb gemaakt. Om te gaan doen wat ik echt wilde, heeft me veertien jaar gekost. Als je overweegt om voor de klas te staan, ga ervoor! Het is een prachtig vak, kennis en vaardigheden van kinderen ontwikkelen. En je leert ook zélf zo veel.'