Ad Talent Anna Hofma: 'We hebben mensen nodig aan de basis van het sociale fundament'

Foto: Tim van der Kuip
Tekst: Loes Vader

Hofma is opgegroeid in de Noorderplantsoenbuurt. Ze verhuisde naar het Oosterpark omdat ze verliefd werd op het boerderijtje in het Blauwe Dorp. “Ik heb vaak gedacht: kon ik het maar verplaatsen naar de Noorderplantsoenbuurt”, vertelt ze. “Ik miste de buurt heel erg. Op een gegeven moment werd ik gevraagd om een kostuumgroep te coördineren voor een winterfestival. Ik leerde steeds meer mensen kennen, was veel te vinden in het nieuwe buurthuis en begon me steeds meer thuis te voelen in de wijk.”

Ontmoeten en verbinden

Hofma is het dagelijks leven ambulant begeleider in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ). Ze kwam erachter dat ze veel energie krijgt van het buurtwerk. “Mensen ontmoeten, samendoen, de sociale verbinding. Ik dacht: hier wil ik verder mee. Dus ben ik me gaan oriënteren op een opleiding. Toen ik over de Associate Degree Participtie en Buurtontwikkeling las, wist ik direct: dit is precies wat ik zoek. Op dat moment moest de opleiding nog geaccrediteerd worden, dus het was nog spannend of ie door zou gaan. Ik was waarschijnlijk de eerste student die zich inschreef.”

Gelijkwaardig

Hofma vindt de manier van lesgeven vernieuwend. “Ik noem het Socratisch lesgeven, je gaat met elkaar in gesprek naar aanleiding van een thema. Wat betekent die theorie voor jou in de context van je praktijk? Hoe kun je die toepassen, hoe doen andere studenten dat? Je doet geen tentamens en je hoeft geen boeken te lezen, tenminste niet verplicht. Je kunt zelf aangeven wat je nodig hebt. Docenten uit werkveld kunnen veel vertellen over wat zij hebben meegemaakt, waar zij tegenaan zijn gelopen en welke successen ze hebben gevierd. Het is heel gelijkwaardig.”

Kracht en talent inzetten

Studenten van de Ad Participatie en Buurtontwikkeling worden opgeleid in de ABCD-methodiek (Asset Based Community Development). De methode biedt een aanpak voor sociaaleconomisch zwakkere wijken en richt zich op het betrekken van groepen buurtbewoners die onderling nog weinig contact hebben. “Het is een manier van denken in het opbouwwerk. Het gaat heel erg over: wat is in de wijk aanwezig? Wat is er aan kracht en talent en hoe gaan we die inzetten? Bewoners zijn in the lead en het mooiste wat je als opbouwwerker kunt bereiken, is jezelf overbodig maken. Dat betekent namelijk dat de buurt op eigen kracht vaart. Als je de wijk kent, kun je altijd wel een mooi initiatief vinden dat bij de opdracht past. Het vergt ook wel iets van jou als student. Je moet wat abstract kunnen denken en dat kunnen vertalen naar het operationele.”

WMO-participatiewet-kwartet

Hofma noemt een voorbeeld. “We kregen de opdracht om een WMO-voorlichting te organiseren. De Wet Maatschappelijke Ondersteuning regelt hulp voor burgers zodat ze zo lang mogelijk zelfstandig thuis kunnen wonen en deel kunnen blijven nemen aan de maatschappij. Ik wilde iets ludieks verzinnen, iets interactiefs. Het werd een spel: het WMO-participatiewet-kwartet. Ik heb alle regelingen die er in Groningen zijn opgezocht en gecategoriseerd. De grootste uitdaging was om van iedere regeling in begrijpelijke taal te omschrijven: wat is het, voor wie is het en hoe vraag je het aan? Een grote klus, maar heel leuk om te doen. Dat spel zijn we gaan spelen tijdens de vrijdagavondmaaltijd in het buurthuis. Iedereen was enthousiast.”

Ad Talent Award 2024

De inzet voor de Ad leverde Hofma een nominatie op voor de Ad Talent Award. De uitreiking was op 19 april. “De landelijke Award heb ik niet gewonnen. De jury heeft gekozen voor twee jonge talenten. Zij staan nog aan het begin van hun carrière en hebben de toekomst. Leuke, slimme dames en gun ik ze dit van harte! Ik vond het bijzonder en een eer om aan de Ad Talent Award deel te nemen. Ik voel mij echt in het zonnetje gezet en heb een certificaat met prachtig juryrapport ontvangen. Ook ben ik het komend jaar de Ad-ambassadeur van de Hanze.”

Hofma hoopt dat de nominatie helpt om de nieuwe opleiding Participatie en Buurtontwikkeling op de kaart te zetten. “Nu zie je dat de aandacht meer naar het wegwerken van wachtlijsten gaat dan naar preventief en collectief werken. Dat is niet goed voor onze samenleving. We hebben mensen nodig die aan de basis staan, die zorgen dat het sociale fundament stevig staat. Dan worden de wachtlijsten ook korter. Dat zie ik als mijn rol.”