Studenten bedenken hippe oplossing voor wegwerpplastic

'Aan het begin van dit project gingen we een paar dagen werken bij kringloopketen Goudgoed om inspiratie op te doen. Onze focus lag op afgedankt textiel, maar we zagen meteen dat afgedankt textiel wordt aangeleverd in vuilniszakken en boodschappentasjes. Die worden opengescheurd en zijn daarna onbruikbaar. Dat is iedere dag twee containers vol en tonnen plastic in een paar dagen. En dan hebben we het nog maar over één kringloopwinkel. Een wereldwijd probleem voor milieu en klimaat.' Mathilde Knol is één van de vijf studenten Industrieel Product Ontwerpen (IPO) die in september begonnen met het project Next Classic.

Ieder jaar werkt een groepje IPO-studenten samen aan het Next Classic-project voor de innovatiewerkplaats Circulair Textiel. Voor de studenten is het een stap op weg naar het afstuderen. 'De opdracht was om uit een afvaltextiel een hip product te maken', zegt Mathilde. 'De eerste groep maakte bekledingsmateriaal uit afgedankte dekbedden. En wij kwamen dus uit bij de plastic tasjes.'

AH-blauw en Coop-rood

Geen circulair textiel dus, maar zo kan het gaan in het creatief experiment. Projectleider Gerda Jonker: 'Als je ervoor openstaat zie je andere mogelijkheden. De vraag van deze groep werd dus: wat kunnen we met die zakken en tasjes? De studenten zijn gaan experimenteren met het afval. Het verwarmen met een strijkbout, opvouwen en opnieuw strijken en persen in een matrijs leidde tot plaatmateriaal van centimeters dik.'

IPO-student Marno de Munnik laat zo'n plaat zien. Twintig centimeter lang en drie centimeter dik. Dit is het halffabricaat. Het plaatje voelt stevig aan en heeft fraaie golvende patronen die zijn ontstaan door het smelten en persen. In de kleuren herken je nog gemakkelijk het AH-blauw en het Coop-rood van de boodschappentasjes. 'Misschien kunnen we het plaatmateriaal wel terugleveren aan die winkelketens', zegt Arnold Looper, 'dat onderzoeken we.'  

'We hebben ontdekt dat je het na verwarming makkelijk in een vorm kunt persen', zegt Ywe Jens Veenstra. Hij laat een miniatuurschoen en -stoel zien. 'We hebben allerlei proeven gedaan met trekkracht en stevigheid. Zo'n stoel zou op normale grootte makkelijk een mens kunnen dragen. We hebben ook ontdekt dat je het materiaal sterker kunt maken met water. En met schuifverbindingen en ribben kun je grote stevige constructies maken, kasten, banken, deuren...'

 Brede blik, persoonlijke expertise

'Het mooie aan deze IPO-studenten is hun brede blik', vindt Gerda. 'Ze kijken goed om zich heen en blijven dan niet alleen bij textiel. Daarbij heeft ieder zijn eigen visie. Toen we begonnen met dit project lag de focus nog echt op textiel. Lieke Luikens heeft geëxperimenteerd met het weven van stroken stof. Later kwam ze op het idee om dat ook met dit materiaal te proberen. Tot vijf lagen dik is het materiaal in stroken geschikt om te weven. Je kunt er kleedjes, zeiltjes of onderzetters mee maken. Zo helpen de studenten de projectgroep via hun persoonlijke expertise verder.'

 Goed kijken

'We kijken ook wat vooraanstaande ontwerpers doen', vervolgt Gerda. 'De volgende stap is wellicht een samenwerking met ontwerpers. Maar de studenten hebben zelf ook veel in hun mars. Goed kijken is heel belangrijk.'

Tot eind januari verdiept de groep zich verder in de toepassingsmogelijkheden van het halffabricaat en proberen ze het materiaal te koppelen aan boeiende ontwerpen. Daarna gaan ze afstuderen. Lieke zou het leuk vinden om dan verder te bouwen op de projectresultaten van Next Classic. 'Het zou fantastisch zijn een bedrijf te vinden dat hier veel potentie in ziet.'