'Sommige docenten waren ook trots, dat was heel lief'

  • Alumnus aan het woord
Pam van Asperen

Jarenlang hockeyde Pam van Asperen op topniveau in de Hoofdklasse. Chronische rugklachten noopten de alumna van de Hanzehogeschool echter om een stap terug te doen. Het tophockey bij eerst GHHC Groningen en later Laren en Hurley heeft Pam veel gebracht, zoals ze ook met een goed gevoel terugkijkt op haar studieperiode aan de Hanze. “Omdat ik een topsportstatus had, wilden de docenten wel meewerken.”

Met een zevende plaats nam Pam van Asperen vorig seizoen in het shirt van Hurley afscheid van de hockey Hoofdklasse. Ze had al langer last van haar rug. Hockeyen op topsportniveau ging eenvoudig weg gewoon niet meer. "Ik ben nu 27 en het weegt niet meer tegen elkaar op," vertelt ze over haar beslissing op te stoppen met tophockey. "Deels was deze keuze noodgedwongen, maar een deel in mijzelf vond het ook goed zo."

Studie

Terwijl Pam in de Hoofdklasse speelde met Groningen 1 en vanaf het seizoen 2017-2018 met Laren 1, combineerde ze het hockey op het hoogste niveau met een studie aan de Hanzehogeschool, waar ze in 2014 mee was begonnnen. "Ik heb eerst Sociaal Juridische Dienstverlening gedaan en daarna HBO-Rechten. Dat liep niet meer samen dus dat moest ik apart doen. Ik was inmiddels al verhuisd naar Amsterdam dus ik heb het uiteindelijk nog op afstand gedaan."

Pam volgde nog zeker een jaar lang vakken op afstand, wat ook gold voor haar stage en scriptie. De vakken werden deels opgenomen zodat Pam ze online terug kon kijken. Dat ging niet zonder slag of stoot. "Maar omdat ik een topsportstatus had, wilden de docenten wel meewerken," vertelt Pam. "En voor de verplichte onderdelen ging ik op en neer naar Groningen."

'Het hielp echt dat ik onder de topsportregeling viel'

Als gevolg van de coronamaatregelen is het tegenwoordig bijna normaal om colleges en lessen online te volgen. Voor corona was dat echter niet zo gebruikelijk. "Het was ook echt een uitzondering," weet Pam. "Er moest speciaal een camera worden neergezet en iemand moest de aan- en uitknop bedienen. Daarnaast moest iedereen akkoord geven voor de opname en daarvoor tekenen. Nu is het heel normaal dat het wordt opgenomen."

Pam had veel steun aan haar SLB-ers Anouk Verstegen en Erna Eugelink. "Ja, dat was echt superfijn. Erna kende mij nauwelijks want ik kwam pas bij Rechten bij haar, maar zonder haar was het studeren op afstand echt niet gelukt. Ik trainde in die periode zeker vijf keer in de week en had wekelijks een wedstrijd. De colleges verschilden per blok, maar dat was wel te doen."

Soms leverde het wel een probleem op voor Pam als trainingen en colleges samenvielen. Dan was er gelukkig nog de topsportstatus en de hulp van de topsportcoördinator. Eerst Ton van Klooster en later Arjan Taaij. "Ja, het hielp echt dat ik onder de topsportregeling viel. Sommige docenten waren ook een soort van trots, wilden echt wel meewerken. Dat was heel lief."

Inmiddels afgestudeerd aan de Hanzehogeschool, maakte Pam na vier seizoenen Laren medio 2021 de overstap naar Hurley. "We waren gedegradeerd met Laren. Toen vroeg ik me af of ik nog in de Hoofdklasse wilde spelen. Ik dacht: 'Ik kan het nog wel en ik wil het ook nog wel.' Toen kwam het contact met Hurley. Hurley zit in Amsterdam dus ik kon er op de fiets heen. Ik voelde dat ik nog niet wilde stoppen en ik ben blij dat ik dat laatste jaar nog heb gedaan. Het ging heel goed."

"Ik heb nog behoorlijk wat goals kunnen maken en ben nog van belang kunnen zijn. En ik speelde met plezier. Ik wist dat het einde eraan zat te komen dus ik voelde niet meer die druk dat alles moest lukken. Dat maakte het leuker." Zo nam Pam met een voldaan gevoel afscheid van hockey op het hoogste niveau. "Als het helemaal goed was geweest met mijn rug, was ik misschien nog wel een jaar doorgegaan. Maar ik wist dat dit wel eens het einde kon zijn en dat voelde helemaal goed. Ik heb er nog geen seconde spijt van gehad."

Master

Helemaal gestopt met hockey is Pam niet, maar het is niet meer zo intensief als de jaren hiervoor. Pam: "Met Dames 2 van Pinoké trainen we aanzienlijk minder. De ene week één keer, de andere week twee keer. Dat geeft meer ruimte en tijd." Tijd voor bijvoorbeeld een studie. "Ik schrijf nu de scriptie van mijn premaster Rechten. En ik ga in februari mijn stage volgen bij de rechtbank en starten met mijn master. Daarnaast werk ik bij een advocatenkantoor. Ik volg de studie aan de VU (Vrije Universiteit Amsterdam, red.). Dat is in combinatie met de Open Universiteit. Dat is in deeltijd omdat ik daarnaast natuurlijk veel hockeyde. Ik ben nog steeds ongoing met studie en sport al is het qua sport nu dus wel wat minder."