Pabostudent Stijn Reilman nationaal studenten­kampioen wielrennen

Stijn Reilman combineert zijn Pabo-opleiding met een ambitieuze wielercarrière — en dat met succes. Met een voorsprong van slechts twee seconden veroverde hij onlangs op de VAM-berg de nationale titel, niet als de sterkste, maar wel als de slimste renner op het parcours. Zijn geheim? Een scherpe voorbereiding, tactisch inzicht en een strakke planning tussen collegebank en wielerbaan.

Tekst: Emiel Venema

Het parcours kende de drie beklimmingen die ook bedwongen moesten worden tijdens het EK Wielrennen in 2023. Na zo’n vier ronden was driekwart van de veertig deelnemers al gelost. “Aan het begin van de laatste ronde reden er drie man weg”, vertelt Stijn. “En daar kon ik achteraan springen.” Richting de laatste klim sloeg Stijn een klein gaatje en bouwde zo een voorsprong op van zo’n tien seconden. Precies goed want aan de meet hield Stijn twee seconden voorsprong over op nummer twee Ed Uptegrove. Stijn: “Ik was die dag misschien niet de sterkste, maar wel de slimste. Toen kon ik voor de eerste keer een handje in de lucht doen.”

Mooie trui om je schouder

Stijn is nu drie jaar serieus bezig met de wielersport. Hij stond al wel een keer op het podium, maar niet eerder op het hoogste treetje. “Als je een keer moet winnen, dan maar meteen met zo'n mooie trui om je schouder”, zegt hij lachend. Stijn bereidde zich ook zo optimaal mogelijk voor op de nationale titelstrijd. “Samen met mijn trainer Ronald Bosker heb ik er een doel van gemaakt. We keken waar ik winst kon behalen. Zo heb ik de hele tijd met één bidon rondgereden in plaats van met twee en in de laatste twee ronden zonder. Dat scheelde acht seconden. Dat hadden we van tevoren getest. De laatste ronde had ik dus twee van de tien seconden voorsprong over. Dat is ongeveer die acht seconden. Als het daaraan bijgedragen heeft, dan hebben we dat goed uitgezocht.”

De kampioenstrui mag Stijn dragen tijdens wedstrijden voor studenten zoals de SWN Studentencup. Dat zal hij dan doen namens de Noordelijke Wielervereniging Groningen (NWVG) waar hij vanaf volgend jaar voor zal fietsen. NWVG heeft een wat uitgebreider programma dan zijn huidige club Wielercombinatie Friesland. Zo kan Stijn een volgende stap zetten op wielergebied. “Ik heb voor het NK nog een gesprek gehad met NWVG. Toen heb ik besloten dat ik daar volgend jaar ga rijden.”

Nachtrit van 150 kilometer of meer

Stijn is een beetje een laatbloeier wat betreft wielrennen. Tot corona uitbrak zat hij wel eens op de fiets, maar was hij ook actief op het voetbalveld. Dat laatste viel weg tijdens de lockdown en vanaf dat moment ging de focus meer naar de racefiets. Zo kwam Stijn terecht bij BEAT Cycling Club. Stijn: “Zij hebben een beetje een andere benadering van de wielersport. Zij organiseren voor hun clubleden allemaal challenges. Denk aan een nachtrit van 150 kilometer of meer. Dat je om tien uur 's avonds start en de hele nacht doorrijdt. Het begon zo erg te kriebelen dat ik de wedstrijdsport in belandde.”

Dat begon met wedstrijden op de wielerbaan van Sportpark Corpus den Hoorn in Groningen. “Ik startte in de laagste klasse”, vertelt Stijn. “Ik herinner me de eerste wedstrijd. Ik had geen flauw idee hoe het allemaal werkte. Nadat ik werd teruggepakt, ging ik er gelijk weer vandoor. Dat was mijn eerste ervaring met wielrennen. Mijn huidige coach Ronald heb ik daar ook ontmoet. Die was daar zelf ook aan het racen. Het viel hem op dat ik hard kon fietsen, maar niet echt op slim wijze. Daar ben ik met hem in gesprek gekomen. Vanuit daar is meer het wedstrijddeel ontstaan.”

Derde jaar Pabo

Stijn combineert het wielrennen nu met de Pabo-opleiding aan de Hanze. “Ik zit in het derde jaar. Het gaat tot nu toe goed.” Hij legt uit waarom hij koos voor deze studie: “Ik deed de MBO-opleiding Sport en Bewegen. Daar ben ik na het eerste jaar mee gestopt omdat de structuur me niet heel erg aansprak. Ik vond het werken met de jeugd echter wel leuk. Ik kreeg ook complimenten voor mijn gymles. Dat ik goed contact had met de leerlingen.”

“Mijn moeder zit in het onderwijs. Ik mocht een dag met haar meelopen om te kijken of de andere kant van de gymzaal wellicht iets voor mij was. Dat beviel. Toen koos ik ervoor om een doorstart te maken met de MBO-opleiding Onderwijsassistent. Die heb ik toen mooi snel kunnen afronden. Vanuit mijn stage kreeg ik door dat ik de Pabo wel aan kon. Dat gaf me motivatie om de uitdaging aan te gaan om de Pabo af te ronden.”

Goede planning

Wielrennen op wedstrijdniveau vergt veel trainingsuren. Dat vraagt een goede planning als je daarnaast nog een studie volgt, weet Stijn. “Ik denk dat dat altijd wel goed gelukt is. Je hebt natuurlijk wel eens een week dat het iets minder goed lukt, maar die heb ik nog niet vaak gehad. Vooral in de weekenden kan ik goed trainen door in de week een beetje een vast ritme te houden.”

“Als het niet lukt, dan is het even niet anders”, is Stijn nuchter. “Vaak valt het ook wel op te lossen. Dan doe je een week wat minder qua inhoud, dus duurvermogen. En dan maakt Ronald de trainingen wat zwaarder. Dan blijft je productiviteit net zo hoog, alleen iets anders. Je weet wat je te wachten staat dus dan kun je die trainingen wat aanpassen.”

Daarnaast deelt Stijn zijn ervaringen regelmatig met studie- en klasgenoot Kevin Kuiper. “Hij zit ook in het clubwezen van het wielrennen,” weet Stijn. “We zitten dus eigenlijk beide in hetzelfde schuitje. We hebben daarom veel aan elkaar en zijn goede vrienden geworden. We hebben het natuurlijk vaak over wielrennen en soms trainen we ook samen. Zoals afgelopen zomer toen ik met hem meeging op vakantie en we ons eigen trainingskampje hadden. We weten allebei dat de uren goed moeten worden ingevuld met fietsen en studeren.”