‘In Berlijn zocht ik een nieuw medicijn voor diabetes insipidus’

Melissa kwam hier terecht nadat ze via een docent hoorde dat het MDC verschillende soorten stageplekken beschikbaar had. ‘Dat was voor mij perfect, want het gaf me de kans om ervaring op te doen in het buitenland en tegelijkertijd kon ik ontdekken of ik in de Medische Diagnostiek wilde blijven of toch meer richting het onderzoek wilde gaan.’

Uiteindelijk koos ze voor het onderzoeksproject rondom diabetes insipidus. ‘We zochten naar moleculen die de nieren kunnen vertellen om meer water vast te houden, om zo de symptomen te verlichten.’ Tijdens haar stage heeft ze samen met de andere onderzoekers een mogelijk interessante molecuul gevonden. ‘Dit molecuul heeft potentie, maar het moet nog geoptimaliseerd worden. Dit is slechts stap 1 van de 1000.’

Maar het gaat in ieder geval de goede kant op. Daarnaast weten ze nu meer over de werking van de nieren en stoffen die invloed hebben op de nieren. Melissa hoopt dat haar gevonden resultaten in de toekomst gebruikt kunnen worden om mensen te helpen, al staat het project nog in de kinderschoenen. ‘Er is nu onderzoek gedaan op cellen, de volgende stap is onderzoek op dieren en daarna op mensen. In de tussentijd kan er nog veel gebeuren. Misschien blijkt de werking van het molecuul niet optimaal te zijn, of werkt het helemaal niet bij mensen. Het is moeilijk te zeggen of het een medicijn gaat worden, maar het is wel een mooie stap in de richting van medicijnontwikkeling.’

Voor Melissa is de volgende stap het volgen van een master: ‘Ik ga sowieso doorstuderen, want ik ben zeker nog niet klaar met leren.’  Ze kiest waarschijnlijk voor een vervolgstudie die meer richting het onderzoek gaat. ‘Deze stageplek was een mooie manier om te achterhalen wat ik echt leuk vind. Het blijkt nu dat ik research leuker vind dan diagnostiek. Gelukkig heb ik genoeg basiskennis om alsnog die kant op te gaan. Dat maakt de opleiding heel flexibel en prettig.’