‘Een gemeente mag een ex-gedetineerde niet weigeren. Wat is er wel mogelijk?’

‘Eigenlijk wist ik het antwoord op deze vraag al wel. Elk mens, ook een ex-gedetineerde, heeft namelijk het recht om zich te vestigen in de woonplaats waar hij of zij wil. Maar in de praktijk weigeren gemeenten wel regelmatig ex-gedetineerden. Daarom heb ik in mijn scriptie onderzocht hoe het vestigingsproces van een ex-gedetineerde in de praktijk zo succesvol en veilig mogelijk kan verlopen.’

Overdrachtsformulier

‘De samenwerkingsafspraak is dat de gemeente van herkomst – de gemeente waar de ex-gedetineerde eerst woonde – in  overleg gaat met de gemeente van vestiging. Dat is de gemeente waar hij of zij nu wil gaan wonen. Ik heb een voorstel gedaan voor een overdrachtsformulier dat gemeenten kunnen gebruiken bij dat overleg. Op het formulier kan de gemeente van herkomst allerlei informatie invullen over de persoon. Op basis daarvan kunnen dan afspraken worden gemaakt. Bijvoorbeeld over wie er verantwoordelijk is als er iets misgaat. Het formulier zorgt ook voor meer standaardisatie in het proces en geeft de gemeenten meer inzicht.’

Bruikbaar in de praktijk

‘Het formulier wordt nu verder ontwikkeld door het Zorg- en Veiligheidshuis. Dat is het samenwerkingsverband van zorg, justitie en gemeenten. Daar ben ik heel blij mee, want ik vond het belangrijk dat mijn scriptie iets zou opleveren dat direct bruikbaar is in de praktijk. Het leuke is dat ik inmiddels een baan heb bij het Zorg- en Veiligheidshuis en van dichtbij kan ervaren hoe de werkgroep te werk gaat!’